süslüler henüz evlenmiyorum ama bir sevgilim var. her seferinde yanına süslü püslü gidiyorum, kişisel bakımıma son derece özen gösteriyorum falan filan. ama ben tembel bir insanım. kendi evim benim rahatlık ve konfor alanım, eve girer girmez üstümü çıkarır pijamalarımı giyerim. hatta donsuz gezmeye bayılırım, dışarı çıkmayacaksam duş almayı hep ertelerim temizliği ertelerim canım ne zaman isterse o zaman yaparım falan. yanlış anlaşılmasın pis biri değilim yani temizliğe girişince bal dök yala yapmadan bırakmam evi ama temizliğe de öyle kolay kolay girişemem.... yani standart yarım saatlik bir gece rutinim var tabii ki sadece moduma göre yapabiliyorum diğer günler güç bela diş fırçalayıp yatıyorum hemen.... onun haricinde benim başka bir sorunum var. pcos dolayısıyla aşırı kıllanmam var. bıyıklarım falan 2-3 günde bir çıkıyor favorilerimi ve cevresi de az da olsa cıkıyor ben onları alıyorum gözüme batıyor hep. göbeğim belim memem her yerim. son zamanlarda dkh kullanımımla falan baya incelip az cıkmaya başladılar hani ergen olduğum zamanlardaki kadar kötü durumda değilim ama yine de alırım hep buluşacağımız zaman hatta bir kere bana ne kadar kılsızsın öyle demişti de bir yerimde kıl görüp dalga mı geçti benimle diye endişelenmiştim ama yok cidden her yerimi tertemiz yapıyorum onunla buluşmadan önce. şimdi evlenince napıcam bilmiyorum. sürekli kıl kontrolü yapıp almam lazım, evde de olsam duşumu düzenli almam lazım, her sabah uyanınca aynaya bakıp bıyıklarımı almam lazım... yani oh be bu hafta evdeyim yayılayım demek yok. yani evlilik diyince benim sürekli ama sürekli kıllarımı almam hep güzel ve bakımlı görünme stresinde olmam geliyor ve geriliyorum yani. yardımlarınız ve düşüncelerinize ihtiyacım var.

arkadaşlar sevgilimle sensiz şöyle yaşayamam şöyle nefes alamam tarzı bir ilişkimiz vardı ve cidden birbirimizi görmeden konuşmadan 1 saat dayanamıyorduk şöyle söyleyeyim ben antalyaya otele gittim ailemle o bensizliğe dayanamadı yanıma geldi birkaç saat sonra geri döndü toplam 12 saatlik yolu. aşkından şüphem yoktu arkadaşları bile seni dinlemekten bıktık sürekli seni anlatıyor çok aşık falan diyolardı kendim de zaten hissediyordum ben de korkunç aşıktım kendisi çok komik çok düşünceli hasta oldum bana baktı bebek gibi. her neyse size sonucu söylüyorum. bizim konu evliliğe gelince ailesi hemşireyim diye beni istemedi. kendisi de asistan doktor. ağlaya zırlaya ayrıldık. şöyle zor durumda kaldım böyle çıkmaza girdim şöyle sıkıştım diye 1 hafta kıvrandı resmen ve özür diledi. hâlâ şoktayım cidden yani hazmedemiyorum. çünkü gerçekten onsuz bir hayat düşünemiyordum ve hayatımın sonuna kadar yanımda olacağını sandım ayrılığımız beni şok etti. ilk aşkımdı ve çok mutluyduk yani hani cidden inanamıyorum hala. demek ki çok sevmek aşk uyum hiçbir şey yetmiyormuş bir hayat geçirmeye. kavga bile etmedik öyle söyleyeyim neredeyse hiç . ben şunu anlamıyorum madem evlilik düşünmeyeceğin bir meslektenim baştan ilişkiye başlamasaydın o zaman çünkü takılmalık gönül eğlendirmelik bir ilişkimiz yoktu. burada geçen haftalarda soru cevaplarda aşık olduğunda evlenemeyebilirsin zaten evlenmek için bir sürü şey lazım falan tarzı şeyler okumuştum birisine yazılan şok olmuştum ve doğruymuş ya. e şimdi gidip aşık olmadığı kendi gibi doktorla mı evlenecek o mu mutlu edecek onu ailesi istiyor diye. sevmediğ birinden çocuk mu yapacak gerçi neden şaşırıyorum böyle çok evlilik yok mu. benim ailem bana çok destek oldu tabii ki ama ben şuan rahat rahat yazsam da yaşamak istemeyecek kadar kötü hissediyorum kendimi.

avrupada bir ulkede yasiyorum ve yaklasik 9 aydir da burali biriyle bir iliskim var. ikimiz de 28 yasindayiz. iliskinin baslari gercekten peri masali gibiydi ilk 3-4 ay hic bu kadar guvende hissetmemistim. erkek arkadasim cok iyi birisi gercekten kalbinde kotuluk yok ve cok hassas. 9 ayda ailesi de arkadaslari da herkes beni kabul etti ve sanki burda bir ailem varmis gibi hissettim. yalniz son zamanlarda, iliskinin basinda yok saymaya calistigim seyler sorun olmaya basladi. kendisinin adhd tanisi var, ilac kullaniyor ve terapiye de gidiyor. bazi sorumsuzluklari, dikkat daginikliklari var ve bunlar onun ne kadar elinde bilmiyorum ama beni artik cok rahatsiz etmeye basladi. sanki ben konusurken beni dinlemiyor ve onemsemiyor gibi hissediyorum. ondan bir sey yapmasini istedigimde yapip yapamayacagina guvenemiyorum, yaparsa da yarim yamalak olacagi icin goz ucuyla hep takip etmem gerekirmis gibi geliyor. sanki yetiskin bir bebek bakiyorum. bu tip olaylar beni strese sokuyor ve geriliyorum cunku onunlayken kendimi guvende hissetmiyorum ve sanki 2 kisinin yukunu tek basima cekiyor ve her seyi takip etmem gerekiyormus gibi. bununla ilgili bikac kez acikca konusmayi denedim ama ne zaman dillendirsem ben sorun cikaran kisi oluyorum ve onu strese sokuyormusum. dun yine buna benzer bi sey yasandiktan sonra ayrilmak istedigimi soyledim. kendisi de onay verdi cunku benim yanimdayken stresli hissediyormus. dun ikimiz de cok kotu birisi gece gecirdik. aslinda birbirimizi cok seviyoruz ve ikimiz de gercekten cok stresli zamanlardan geciyoruz kendimizce. o yuzden mantigim ayrilmanin en dogru karar oldugunu soyluyor ama kalbim cok kirik. sizce bu duzelebilecek bir sorun mu? yeniden oldurmayi denemeli miyiz? 

kizlar selam hemen konuya giriyorum.  annesi 50+ yasinda ve instagramda cok aktif. her gittigi yerden 50 story atiyor hepsinde poz verip. hani oyle guzel manzara etraf falan degil hepsi kendisi ve kocaman lokasyon. luks olmayan yerleri etiketlemiyor zaten. bi de yasi fizigi vs haricinde bence 50+ birinin instagrama crop top ve mini etekle foto atmasi yasina yakismiyor. ben bile her giydigimi atmiyorum isten arkadaslar var vs diye. ne bikeyim bir yastan sonra bence yakismiyor. ki kadinin hesabi public olmasa bence tamamen okay. 2000 takipcili hesaba da bilmiyorum… hani cok genc kiz gibi giyiniyor. ozellikle son bes senede mini short, mini etek, crop top, tek omuz bluz, ince askili bluz… kendine iyi bakmis falan bunlar super ama hic boyle hanimefendi degil. kizinin dugunune bile bana gore 20 yasinda bi kziin giyecegi tarzda elbise giymis agirligi yok hic. ve surekli oglunu kizini paylasip ‘genc anne olmanin guzelligi’ diye paylasiyor. bana gore yas kompleksi olan, hatta mesela flortle ilerlersek(ki ben annesini gorunce sogudum yoksa ona kalsa sevgili olalim istiyor) benimle de yarisacak biri gibi geldi. oglusum da oglusum. en kucuk ve tek erkek flortum. bu yuzden de asla mutlu edemem gibi duruyor. fazla mi abarttim? ne diyorsunuz? 

süslüler merhaba. hemen hemen 2 senelik bir ilişkim var. erkek arkadaşımla henüz evlilik düşünmüyoruz 24 yaşındayım, 2 senemiz var yani net. o benim annemle tanıştı, ben ise onun ablasıyla tanıştım, ailesiyle de ayak üstü karşılaşınca tanışma gibi oldu. şimdi ailesi beni yemeğe davet ediyor. sizce gitmeli miyim? annem ne işin var gitme erken diyor ahshshxh çok kararsız kaldım. sizler ne zaman tanıştınız?

görmüş geçirmiş cin fikirli süslü sözlük yazarlarından mutlaka benim aklıma gelmeyen şeyler gelecektir.. kendi evlerinde yemek yapma kültürü yok ben de yemek yapmayı severim o yüzden yemek bende olacak, temizlik kısmı da kendisi evde annesine yardım için üstünkörü(bana göre) temizlik yapıyor, kendi çamaşırlarını falan kendi yıkayıp dolaba yerleştiriyor, market alışverişini o yapıyor genelde yani az da olsa sorumluluk sahibi. iş bölümü yapıp temizliği bölüşeceğiz ama yine de ağırlığın bende olacağını hissediyorum bir kadın olarak. hem bu yemek temizlik yüzünden hem de her şeyin 50/50 bölünmesi bana ilişkiden ziyade ev arkadaşlığı gibi geldiği için onun biraz daha fazla ödemesini istiyorum sizce bu makul mu? bunun haricinde önceden konuşulması gereken neler var sizce